Stichting Nahid
Samen bouwen aan een zelfstandige toekomst voor de vrouwen van Afghanistan
Ontstaan van het Vrouwenhuis
Het huis werd geopend op 25 maart 2006. Gedurende meer dan zes jaar zijn er 34 vrouwen en hun 81 kinderen opgevangen. Zij werden naar ons doorverwezen door het toenmalige Ministerie voor Vrouwenzaken of door vrouwenorganisaties. Op het moment van sluiting (februari 2013) werd het bewoond door 6 vrouwen en 17 kinderen. Deze vrouwen en kinderen hebben met hulp van de directrice van het vrouwenhuis nu allemaal zelfstandige woonruimte gevonden. Hun huur (en de brandstof voor de winter) wordt nu door de stichting Nahid betaald. Voor hun verdere levensonderhoud kunnen de vrouwen zelf zorgen.
Naast opvang lag tot 2013 het accent op de zelfredzaamheid van vrouwen, waarbij gezocht werd naar manieren om in de eigen levensbehoeften te voorzien. Het grote probleem was echter dat er niet veel werk is en zeker niet voor ongeletterde vrouwen. Daarbij kwam dat de meeste banen die er wel zijn, niet voldoende salaris bieden, waardoor de vrouwen nog niet in een eigen woonruimte konden wonen. Toch is er door de staf van het huis samen met de vrouwen zelf voor de meeste vrouwen werk gevonden, dat voldoende inkomsten opleverde om op zichzelf te wonen. Deze gezinnen bleven verbonden met het huis en de activiteiten daar. Zij werden regelmatig bezocht en er werd goed in de gaten gehouden of zij hulp nodig hebben en of zij zich goed en veilig voelen.
IBAN: NL94RABO0102953872
t.n.v. stichting Nahid te Groningen
Een Oogopener in Afghanistan
In 2004 reisde Janny Beekman naar Afghanistan, vergezeld door een Afghaanse Nederlandse. Tijdens haar bezoek ontdekte Janny na vele gesprekken met lokale mannen en vrouwen de schrijnende behoefte aan een opvangcentrum voor bepaalde groepen vrouwen. In de Vrouwentuin, een exclusieve ruimte voor vrouwen, besprak ze met professionals zoals de directrice mevr.
Nylab, psychologe mevr. Zargona en juriste mevr. Mossadeq, de situatie en uitdagingen waar Afghaanse vrouwen mee geconfronteerd worden. Ze leerde dat tenten, aangeboden door de UNHCR voor de opvang van vrouwen die slachtoffer zijn van huiselijk geweld, slechts een tijdelijke en onvoldoende oplossing waren. De behoefte aan een permanent, veilig huis was evident.
Stichting Nahid: Een Droom Gerealiseerd
Gedreven door de verhalen en verzoeken om hulp, begon Janny in 2005 met het onderzoeken van mogelijkheden voor zo’n opvanghuis in Kabul. Haar gesprekken met de minister van Vrouwenzaken bevestigden het belang en de noodzaak van een dergelijk initiatief. Na haar terugkeer naar Nederland nam Janny het voortouw en richtte ze op 16 december 2005 de stichting Nahid op in Groningen.
Samen met twee Afghaanse vrouwen in het bestuur zorgde ze ervoor dat het huis niet alleen bescherming bood, maar ook paste binnen de Afghaanse cultuur. Dankzij financiële steun van verschillende organisaties en gemeenschappen, waaronder Impulsis, Zonta, Soroptimisten en Vrouwen voor Vrede, kon het huis in 2006 zijn deuren openen. Het werd een veilige haven, geleid door en voor Afghaanse vrouwen.
De omstandigheden
Levensomstandigheden in Afghanistan zijn uitdagend, met de meeste gezinnen wonend in één kamer voor alle dagelijkse activiteiten. Slechts 5% van de rijken geniet van enige privacy. Vrouwen, vaak ongeletterd, ervaren significante ongelijkheid, verergerd sinds de zeventiger jaren toen fundamentalisten aan de macht kwamen. Vrouwenrechten, zoals onderwijs en werk, werden beperkt en boerka’s werden verplicht. Geheime onderwijsinitiatieven voor meisjes werden hardhandig onderdrukt, vooral onder Taliban-bewind.
Afghanistan’s patriarchale samenleving maakt het voor vrouwen moeilijk om onafhankelijk van mannen te leven. Huwelijken zijn vaak gearrangeerd, waarbij vrouwen meestal bij hun schoonfamilie intrekken, soms in benauwde omstandigheden. Vrouwen hebben weinig rechten binnen het huwelijk en kunnen verstoten worden, wat leidt tot een moeilijk leven op straat.
Verkrachting en aanranding van jonge meisjes komt veel voor, met weinig steun of bescherming. Dergelijke slachtoffers worden vaak verstoten of tot huisslaven gemaakt. Het kiezen voor onafhankelijkheid kan betekenen dat vrouwen hun kinderen moeten achterlaten, die onder de voogdij van de vader of zijn familie vallen.
Help ons om door te gaan
Ons werk in Kabul is cruciaal voor vele vrouwen die in moeilijke omstandigheden leven. Om hen effectief te kunnen blijven ondersteunen, hebben we continue financiële middelen nodig. Het gaat hierbij niet alleen om de basisbehoeften zoals de maandelijkse huur voor de woningen waarin deze vrouwen verblijven. De koude winters in Kabul vragen ook om voldoende verwarming om deze vrouwen en hun gezinnen warm te houden. Bovendien zijn er regelmatig medische kosten waarmee we geconfronteerd worden, aangezien velen van hen niet de middelen hebben om voor basisgezondheidszorg te betalen.
Elke bijdrage, groot of klein, maakt een enorm verschil in het leven van deze vrouwen. Het stelt ons in staat om door te gaan met ons werk en een positieve impact te hebben op hun levenskwaliteit. Uw steun kan het verschil maken tussen overleven en daadwerkelijk leven voor velen van hen. Help ons om het verschil te blijven maken.